Ανήσυχες μεταμεσονύχτιες σκέψεις!
…Ένα από τα πιο σημαντικά εμπόδια που πρέπει να κατακτήσουμε στην ζωή μας, είναι το να συνηθίσουμε την ιδέα ότι θα πεθάνουμε μόνοι μας. Ανεξάρτητα από το πόσοι άνθρωποι μας περιβάλλουν και μας αγκαλιάζουν, αυτή την στιγμή θα την αντιμετωπίσουμε...
Πόσο βάσανο αλήθεια γίνεται, όταν το κεφάλι μας (λογική) και η καρδιά μας (αισθήματα) επιθυμούν να πάρουν δυο τελείως διαφορετικές κατευθύνσεις; Τι κάνουμε τότε; Ποιο να εμπιστευτείς; Ποιο είναι το σωστό; Υπάρχει άραγε άσπρο-μαύρο; Πώς μπορείς να ξέρεις τον δρόμο...
Επιμένουν να μας μάθουν να σκεπτόμαστε. Θα το ένιωθα πολύ καλύτερα αν ταυτόχρονα μας μάθαιναν να δρούμε κιόλας. Προσπαθούμε όλο και περισσότερο να γίνουμε καλύτεροι «thinkers» χωρίς ωστόσο να καταφέρνουμε να είμαστε και τόσο καλοί «doers».Το να σκέφτεσαι, ή καλύτερα ...
Έμεινα πίσω αυτή την φορά. Δυσκολεύτηκα..Πολλές αντιφάσεις και πολλά αντικρουόμενα συναισθήματα και σκέψεις… Διάβασα τα δικά σας κείμενα… Δυο και τρεις φορές… Η δική μου άποψη είναι ότι ευτυχώς ή δυστυχώς δεν υπάρχει η ελευθερία …Τουλάχιστον δυσκολεύομαι να την αναγνωρίσω...
Για καφέ με τον Δάσκαλο
€0,99
Tierra extraña
€3,99
ΜΗΤΕΡΑ
€3,99
Ειδήσεις
