Χρειαζόμαστε αυτά τα μικρά ναι…
Σίγουρα ζούμε μια ζωή με κινδύνους… Κλείνοντας την πόρτα μας ωστόσο στον κόσμο, λέγοντας συνέχεια όχι , δεν αφήνουμε έξω μόνο τον κίνδυνο. Κλειδώνουμε έξω και το θεϊκό στοιχείο… Και την χαρά… Και αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα μια ζωή γεμάτη λύπη…Τα κάστρα που υψώνουμε για να συντηρήσουμε τον εαυτό μας ασφαλή, γίνονται ταυτόχρονα και τα τείχη μέσα στα οποία φυλακιζόμαστε. Και ενώ είμαι σίγουρος ότι δεν μπορούμε να έχουμε ορθάνοικτες τις πόρτες μας στον κόσμο που ζούμε , ότι δεν μπορούμε να λέμε συνέχεια ναι, οφείλουμε στον εαυτό μας να αφήσουμε κάποια παράθυρα ανοιχτά …για να δίνουμε την ευκαιρία στην χαρά να εισβάλει στον μικρό μας προσωπικό κόσμο… Μικρά μικρά ναι θα αθροίσουν μια ζωή με χαμόγελα… Εμπιστευτείτε την ζωή ..Αξίζει τον κόπο!
