Προς τα που;
Έχει τύχει να είστε στην πόρτα του σπιτιού σας, με τα κλειδιά στα χέρια , και ενώ είστε έτοιμοι να βγείτε από το σπίτι, να κοντοστέκεστε; Τα έχει κάνει όλα όπως συνήθως…Ετοιμαστήκατε, βάλατε τα όμορφα ρούχα σας, φάγατε το πρωινό σας μαζί με ένα δυνατό ζεστό καφέ, όλα όπως συνήθως δλδ, αλλά κοντοστέκεστε… Σαν να μην είστε σίγουροι…
Ε ναι, φυσικά ξέρετε ότι έχετε σε μια δουλειά να πάτε. Αλλά κάτι δεν πάει καλά. Κάτι σας τρώει. Κάτι λείπει. Κάτι δεν είναι στην θέση του. Ξέρετε που θα έπρεπε να πάτε. Απλά κάτι μέσα σας, σας λέει ότι δεν θα έπρεπε να είναι αυτός ο τελικός σας προορισμός. Και στεναχωριέστε. Και πιέζεστε. Και μελαγχολείτε. Και χάνεστε. Και στο τέλος τίποτα δεν πάει καλά αυτή την μέρα. Και ίσως και την επόμενη..και πιθανότατα και την μεθεπόμενη…
Και καταλήγουμε να πορευόμαστε έτσι… Κάθε χρόνο, κάθε μήνα, κάθε εβδομάδα, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή… Αβάσταχτο!
Μας μικραίνει και ταυτόχρονα μας μακραίνει από αυτόν τον Μεγάλο, Αληθινό εαυτό μας. Εαυτό με τον οποίον τελικά καταλήγουμε να ανταμώνουμε φευγαλέα, σε ένα όνειρο, σε μια κλεφτή ματιά σε έναν καθρέφτη που κάτι μας θύμισε, σε μια ανάμνηση που ξεθωριάζει πριν ακόμα ακόμα γεννηθεί.
Όχι άλλο!!!
Οι περισσότεροι ξέρουμε πολύ καλά τι δεν θέλουμε στην ζωή μας… Δεν μας αρέσουν οι συνθήκες στις οποίες δουλεύουμε. Δεν θέλουμε να αγωνιούμε καθημερινά για τα λεφτά που χρειάζεται να κερδίσουμε για να ζήσουμε άνετα. Δεν θέλουμε τις ψεύτικες και επιφανειακές σχέσεις, μέσα στο πλαίσιο των οποίων πιθανότατα κινούμαστε.
Παρόλαυτα, την ίδια ώρα, οι περισσότεροι αν όχι όλοι, δεν ξέρουμε που πραγματικά θέλουμε να πάμε.
Το επόμενο αποφασιστικό βήμα λοιπόν, είναι να ανακαλύψουμε ξεκάθαρα ποιος είναι αυτός ο προορισμός…
Ορίστε λοιπόν το tip της βραδιάς:
Φανταστείτε τον εαυτό σας ένα χρόνο αργότερα. Να κάθεστε στον καναπέ μπροστά από το τζάκι, με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι σας, παρέα με τους δικούς σας ανθρώπους και με μερικούς καλούς φίλους και να αναπολείτε τους μήνες που πέρασαν, σαν να ήταν τα καλύτερα χρόνια της ζωής σας. Πως θα ήταν οι μήνες αυτοί; Πως θα ζούσατε, πως θα δουλεύατε, τι σχέσεις θα είχατε; Αν σε αυτή την νοητική σκιαγράφηση , μπορέσετε και εντάξετε και τα γιατί σας, τότε έχετε βρει το Μέρος, τον τόπο που πρέπει να φτάσετε και τον τόπο που θα πρέπει να βρίσκεστε.
Αν το κρατήσετε αυτόν τον προορισμό κλειδωμένο στο πνευματικό σας στόχαστρο, ο χρόνος σας θα πλατύνει γιατί δεν θα σπαταλιέται στα περιττά, δεν θα νιώθετε εξουθενωμένοι γιατί δεν θα ξοδεύεστε σε αλλότριους σκοπούς και θα βαδίσετε σε ένα μονοπάτι που ξεκάθαρα θα οδηγήσει στο Μεγαλύτερο και Καλύτερο Εαυτό σας…
Extra tip: Ο καλύτερος συνοδοιπόρος σας στο μονοπάτι αυτό θα είναι το κουράγιο σας και η εμπιστοσύνη στις δυνατότητες σας. Για να ανασύρετε αυτές τις δυνάμεις, για να ταΐζετε τον Λύκο της αυτοπεποίθησης μέσα σας, να θυμίζετε αδιάκοπα στον εαυτό σας όλα αυτά στα οποία είστε ικανοί, τις επιτυχίες και κάθε τι καλό που έχετε φέρει σε αυτό τον κόσμο…Κάθε θετική σκέψη μετράει και αθροίζεται.
Να είστε υπερήφανοι για τον εαυτό σας και όλη την πρόοδο που έχετε κάνει. Ειδικά για την πρόοδο που κανείς άλλος δεν μπορεί να δει.
Καληνύχτα!
