Μια μόνο ερώτηση για σήμερα το βράδυ: Όταν είστε χάλια, όταν είστε στα πιο χαμηλά σας, όταν ο ουρανός είναι πιο μαύρος από ποτέ, υπάρχει κάποιος που μπορείτε να πάρετε τηλέφωνο και να κάτσει να σας ακούσει; Να σας ανεβάσει ψυχολογικά έστω και λίγο; Να νοιαστεί ουσιαστικά; Καληνύχτα! Nightcallers.gr
Σκέψεις, ερωτήσεις,αγωνίες ,προσωπικές αναζητήσεις την ώρα που όλα τα σημαντικά δείχνουν να κάνουν παύση....
Θέλουμε να ελπίζουμε πως μέσα από τις δικές μας θεωρήσεις ,θα βρείτε και εσείς αφορμές και απαντήσεις στα διλήμματα του προσωπικού σας μονοπατιού.
ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ…ΠΟΥ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ…ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ…ΟΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ…ΣΤΙΣ ΚΑΛΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΑΣ…
ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ,ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΕΙΣ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ…ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΛΟΓΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΥΝ Η ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΝΟΗΣΙΑ🙂.. ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΛΙΓΟ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ…
ΤΥΧΕΡΟΙ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΟΣΟΙ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ…
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
Πέρασα, ιδιαίτερα, παιδικά χρόνια μέχρι που κάποια στιγμή απέβαλλα ότι με φουρτουνιαζε και προκαλούσε αντάρτες στην ψυχή και το είναι μου.Επαναστατησα! Έτυχα να έχω υπέροχους φίλους που με στήριξαν σε εκείνα τα τρυφερά χρόνια.Μεσα σε αυτούς κι ο άντρας μου.
Με κάποιους χανεσαι στο πέρασμα των χρόνων. Ειναι όμως, δύο άνθρωποι,έξω καρδιά,ανέμελοι, γελαστοί και αισιόδοξοι που πάντα μπορω να στηριχτώ σε αυτούς και να πάρουν τα βάσανα μου έστω και λίγο.
Η μαμά επίσης, είναι πάντα εκεί αλλά επιλέγω να μην την σκοτεινιαζω!!! Κατά ένα περίεργο πράγμα! Με διεσθανεται!!!Πάντα !! Δε ξεφεύγω!!!
Ξέρεις όμως , τι προτιμώ από το να σηκώσω το τηλέφωνο πια και να μιλήσω σε καποιον;
Να κάθομαι και να βλέπω από το παράθυρο του σπιτιού μου την θάλασσα και με το κάθε κύμα της που σκαει στον κυματοθραύστη να νιώθω ότι θα διαλύσει έτσι, σε άπειρα μικρά μπιλακια αφρού και το δικό μου σκοτάδι. Άλλοτε κατορθωτό κι άλλοτε όχι.
Αλλά αυτό που πραγματικά με ηρεμεί είναι να ξαπλώνω ανάμεσα στις μικρές μου. Με το βάρος από τα πόδια τους πάνω μου . Την ζεστασιά των κορμών τους.Τον ρυθμικό ήχο της ανάσας τους στα αυτιά μου.Τον ήχο από τον χτύπο της καρδιάς τους που νιώθω στο μπράτσο μου και από κει φτάνει μέχρι μέσα μου. Το φιλί τους στο κάθε μου μαγουλο!!!!!
Την παιδική αθωότητα τους και την αγάπη την ανεπιτήδευτη!
Ζεσταίνεται η καρδιά μου και η ψυχή μου ηρεμεί, φεύγει η σκοτεινιά και η αντάρα και νιώθει τόσο ανάλαφρη…..σαν πούπουλο πια.
We use cookies on our website to give you the most relevant experience by remembering your preferences and repeat visits. By clicking “Accept”, you consent to the use of ALL the cookies.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ…ΠΟΥ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ…ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ…ΟΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ…ΣΤΙΣ ΚΑΛΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΑΣ…
ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ,ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΕΙΣ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ…ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΛΟΓΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΥΝ Η ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΝΟΗΣΙΑ🙂.. ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΛΙΓΟ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ…
ΤΥΧΕΡΟΙ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΟΣΟΙ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ…
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
Πέρασα, ιδιαίτερα, παιδικά χρόνια μέχρι που κάποια στιγμή απέβαλλα ότι με φουρτουνιαζε και προκαλούσε αντάρτες στην ψυχή και το είναι μου.Επαναστατησα! Έτυχα να έχω υπέροχους φίλους που με στήριξαν σε εκείνα τα τρυφερά χρόνια.Μεσα σε αυτούς κι ο άντρας μου.
Με κάποιους χανεσαι στο πέρασμα των χρόνων. Ειναι όμως, δύο άνθρωποι,έξω καρδιά,ανέμελοι, γελαστοί και αισιόδοξοι που πάντα μπορω να στηριχτώ σε αυτούς και να πάρουν τα βάσανα μου έστω και λίγο.
Η μαμά επίσης, είναι πάντα εκεί αλλά επιλέγω να μην την σκοτεινιαζω!!! Κατά ένα περίεργο πράγμα! Με διεσθανεται!!!Πάντα !! Δε ξεφεύγω!!!
Ξέρεις όμως , τι προτιμώ από το να σηκώσω το τηλέφωνο πια και να μιλήσω σε καποιον;
Να κάθομαι και να βλέπω από το παράθυρο του σπιτιού μου την θάλασσα και με το κάθε κύμα της που σκαει στον κυματοθραύστη να νιώθω ότι θα διαλύσει έτσι, σε άπειρα μικρά μπιλακια αφρού και το δικό μου σκοτάδι. Άλλοτε κατορθωτό κι άλλοτε όχι.
Αλλά αυτό που πραγματικά με ηρεμεί είναι να ξαπλώνω ανάμεσα στις μικρές μου. Με το βάρος από τα πόδια τους πάνω μου . Την ζεστασιά των κορμών τους.Τον ρυθμικό ήχο της ανάσας τους στα αυτιά μου.Τον ήχο από τον χτύπο της καρδιάς τους που νιώθω στο μπράτσο μου και από κει φτάνει μέχρι μέσα μου. Το φιλί τους στο κάθε μου μαγουλο!!!!!
Την παιδική αθωότητα τους και την αγάπη την ανεπιτήδευτη!
Ζεσταίνεται η καρδιά μου και η ψυχή μου ηρεμεί, φεύγει η σκοτεινιά και η αντάρα και νιώθει τόσο ανάλαφρη…..σαν πούπουλο πια.