Μερικές φορές…
…Μερικές φορές νιώθεις την ανάγκη να γράψεις κάποιες λέξεις και να τους δώσεις μια μαχητική δυνατότητα…
…Μερικές φορές θυμάσαι ότι το συναίσθημα σου κατευθύνεται από την εστίαση σου και παλεύεις να συγκεντρωθείς στην λύση και όχι στο πρόβλημα… Εστιάζεις σε αυτό που σε θορυβεί, κάτι το οποίο μπορεί και να γίνει κάποια στιγμή… Η ανησυχία σου τελικά φοράει τα ρούχα του φόβου… Και αυτός με την σειρά του ανοίγει την πόρτα σε όλα τα ψυχοσωματικά… Μην εστιάζεις στο πρόβλημα!

…Μερικές φορές ανακαλείς ότι ακεραιότητα είναι αυτό που είμαστε τελικά, και όχι αυτό που κάνουμε ελπίζοντας να γίνουμε …Η ακεραιότητα ανοίγει την πόρτα του μεγαλείου για τον άνθρωπο!
…Μερικές φορές, όσο περισσότερο αμφισβητείς τον εαυτό σου, τόσο περισσότερο δυναμώνεις την μοίρα…
…Μερικές φορές χρειάζεται να ψάξεις μέσα σου να δεις… Ποιον εμπιστεύεσαι ; Γιατί;
…Μερικές φορές γυρίζεις το κεφάλι σου πίσω για να δεις ποιος σε εμπιστεύεται και γιατί; Τι έχεις κάνει για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη των άλλων; Τι έχεις κάνει για να σε πιστέψει;
…Μερικές φορές αναρωτιέσαι αν ποτέ έχεις συμμετοχή στο πάθος, στην δυστυχία του άλλου, αν έχεις ποτέ ταυτιστεί μαζί του…
…Μερικές φορές καταλαβαίνεις ότι η μόνη περίπτωση να ελέγξεις τους φόβους και τα συναισθήματα σου, είναι να τα κατανοήσεις και να τα ελέγξεις. Δλδ να κατορθώσεις άσχετα με αυτό που θα βιώσεις, να επιλέξεις συνειδητά να αντιδράσεις όπως επιλέγεις με το μυαλό σου.
…Μερικές φορές χρειάζεται να ησυχάσεις και να ψάξεις μέσα σου ξανά τις αξίες που σε θεμελιώνουν…
…Μερικές φορές πρέπει κάποιος να σου θυμίσει ότι πιστεύω στον εαυτό μου σημαίνει πιστεύω στον χαρακτήρα (ποιος είμαι;) μου και στις ικανότητες( τι μπορώ να κάνω;) μου.
…Μερικές φορές απαιτείται να αντιληφθείς ότι όταν δεν εμπιστευόμαστε, αμφιβάλλουμε. Για να εμπιστευόμαστε τους άλλους χρειάζεται πρώτα να εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας. Το κλειδί να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας είναι να είμαστε υπόλογοι. Υπόλογοι στον εαυτό μας ότι αυτά που λέμε θα τα κάνουμε…
…Μερικές φορές το μόνο που χρειάζεσαι είναι να είσαι στο παρόν…Dance in the moment.
…Μερικές φορές ότι και να κάνεις δείχνει να μην είναι αρκετό… Και είναι οι φορές που ζητάς την θεία καθοδήγηση…
…Μερικές φορές αμφισβητείς τελικά τους πάντες… Αλλά θα τολμήσεις να αμφισβητήσεις και το πεπρωμένο; Και αν μείνεις και χωρίς αυτό, στο τέλος από πού θα έχεις να πιαστείς;
…Μερικές φορές πρέπει να παραδοθείς και να αφήσεις το δρόμο να ξεδιπλωθεί. Παρότι μπορεί κάθε βήμα που κάνεις μακριά, να σκίζει ένα κομμάτι από την ψυχή σου… Είναι ωστόσο ένα βήμα παρακάτω…
…Μερικές φορές ξεχνάμε ότι είμαστε ευλογημένοι με μια μαγική ζωή, γεμάτη θαύματα, γεμάτη από οράματα του μέλλοντος και από θυμίσεις του παρελθόντος.
…Μερικές φορές, αυτό δεν θες να το ανταλλάξεις με τίποτα. Άλλωστε μέσα στον καθένα από εμάς κρύβεται ένας μικρός αφηγητής…
…Μερικές φορές είναι καλό να θυμάσαι ότι όλοι είμαστε νήματα από το ίδιο κουβάρι… Διαφορετική ουσία, ίδια αποστολή και αλληλένδετες ζωές…
…Μερικές φορές πρέπει να βγω προς τα έξω και να σου θυμίσω ότι η συμφωνία μας είναι να οδηγήσουμε ο ένας τον άλλον στο φως όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα …
…Μερικές φορές είναι τα λόγια, άλλες φορές είναι τα γραπτά, άλλες φορές ένα άγγιγμα ενός φίλου που έχει έρθει ως εκεί για να σε πάρει…
…Μερικές φορές είναι σαν να υπακούμε σε απομεινάρια μιας προηγούμενης ζωής…
…Μερικές φορές είναι τόσο όμορφο να νιώθεις την έμπνευση να επιστρέφει στην ζωή σου, την ώρα που την χρειάζεσαι περισσότερο.
…Σχεδόν πάντα η επόμενη ανατολή θα σε επαναφέρει στην πραγματικότητα… Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή η ανατολή, θα μας βρει ίδιους.
Θα μας βρει καλύτερους…
Worry not. Trust the process. Trust your God. Trust Love.
Καληνύχτα!