Και τώρα χωρίς κύκλο σοφίας τι κάνουμε; Part II
…Και καλά ο κύκλος σοφίας είναι προνόμιο μόνο των αντρών; Όχι απαραίτητα… Απλά οι άντρες συνήθως πρέπει να έχουν μια αφορμή και κυρίως μια κοινή εμπειρία για να μοιραστούν .Και με βάση αυτή την αφορμή θα δημιουργήσουν τον κύκλο. Από την άλλη οι γυναίκες θα φτιάξουν εύκολα το κοινωνικό τους δίκτυο ακόμα και χωρίς εμφανή κοινή εμπειρία. Είναι ικανότατες στο να αναπτύσσουν γέφυρες επικοινωνίας σχεδόν από το μηδέν…
Οπότε ας δούμε καλύτερα την γενικότερα εικόνα. Άντρες ή γυναίκες σε κάθε ηλικία, ζευγάρια, εργαζόμενοι, άτομα μέσα στην ίδια τους την οικογένεια αποκομμένοι από έναν ευρύτερο κύκλο. Μόνοι από ανάγκη ή επιλογή. Χωρίς κάποια ομάδα στην οποία να μπορούν να ενταχθούν, επιλέγουν σκόπιμα ή αναγκάζονται από εξωγενείς παράγοντες να πορεύονται μοναχικά.
Το ερώτημα που μου γεννάτε αυθόρμητα είναι το εξής: Είναι τελικά τόσο κακό να είσαι μοναχικός;
Για μένα η μοναχικότητα και η απομόνωση υπήρξε πάντα πηγή δύναμης και πηγή φόρτισης θετικής ενέργειας. Είμαι σίγουρος ότι αρκετοί από εσάς, βιώνοντας τέτοιες συνθήκες θα έχετε νοιώσει ουσιαστικά υγιείς και πιο χαλαροί σε σχέση με τις πιο έντονα κοινωνικές σας στιγμές. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι υποστηρίζω την πλήρη απομόνωση από φίλους και οικείους με σκοπό την πορεία ενός μοναχικού καβαλάρη , αλλά είναι δεδομένο ότι από κάθε συγκυρία μπορούν να προκύψουν ευνοϊκές καταστάσεις.
Πως λοιπόν να αντιμετωπίσω πια το γεγονός ότι είμαι μοναχός , χωρίς τον κύκλο σοφίας μου;
Προσωπική κατάθεση:
–Το να βρείτε χρόνο να είστε μόνοι, θα ενισχύσει την δημιουργικότητα και την αυτογνωσία σας
Οι δομές και οι συνθήκες στις μέρες μας, ασκούν έντονη πίεση ώστε να παραμείνουμε κοινωνικά ενεργοί και επικεντρωμένοι στην εργασία μας, το οποίο πρακτικά μεταφράζεται σε λιγότερο χρόνο με τον εαυτό μας.
Ωστόσο εξοικονομώντας χρόνο με το εαυτό μας, έχουμε την δυνατότητα να ανοίξουμε τις πύλες του εσωτερικού μας κόσμου και αναπτύξουμε μια βαθύτερη κατανόηση σε σχέση και με το ποιοι πραγματικά είμαστε και το κυριότερο τι είναι αυτό που πραγματικά έχει πρωτεύουσα σημασία για εμάς. Τι αγαπάμε και τι μας δυσαρεστεί. Τι είναι αυτό που μας κάνει ευτυχισμένους και τι όχι. Και τελικά τι είναι αυτά που είναι απολύτως απαραίτητα για εμάς. Μόνοι μας μακριά από τη επίδραση εξωτερικών παρεμβολών.
Συνέπεια αυτής της χρονικής αφοσίωσης στους εσωτερικούς μας διαλόγους, είναι να ξεκλειδώνετε και πυροδοτείτε η γνήσια δημιουργικότητα που πηγάζει από την επίγνωση των ταλέντων και των ιδιαιτεροτήτων μας.
–Αναγνωρίστε τα οφέλη της μοναχικότητας μέσω μιας ενσυνείδητης και ουσιαστικής σύνδεσης με την φύση.
Αν καταφέρετε να αναγνωρίσετε την θετική όψη της μοναχικότητας , το επόμενο βήμα είναι να εντοπίσετε τρόπους για να την επιτύχετε. Ένας από τους καλύτερους τρόπους να βρείτε αυτή την ειρηνική απομόνωση είναι να ξεφύγετε από τον ιστό της πόλης και να έρθετε σε επαφή με την φύση. Αν αφήσετε τον εαυτό σας να αναγεννηθεί και να αναβαπτιστεί μέσω της επαφής με την φύση, θα ανακαλύψετε μια βαθύτερη αίσθηση σύνδεσης με τον κόσμο γύρω σας.
Για να το κατορθώσετε αυτό , απαιτείται να βαδίσετε εντελώς μόνοι , να συγκεντρωθείτε απόλυτα στο περιβάλλον γύρω σας. Το δάσος, το πάρκο, ένα μονοπάτι στο βουνό, η θάλασσα και η ακρογιαλιά, ακόμα και ένας μοναχικός περίπατος στα πράσινα μέρη της πόλης μπορεί να είναι αρκετός για να αρχίσετε να βιώνετε αυτή την ένωση με την φύση ως μια όμορφη και σχεδόν μυστηριακή εμπειρία.
Εμπειρία που όταν βιωθεί στα όρια της, είναι σχεδόν υπερβατική , προάγει την ενσυναίσθηση ενώ απρόσμενα αποκαλύπτει μέσα μας την χαμένη ή και ξεχασμένη πνευματικότητα μας. Ακόμα όμως και αυτά τα ύψη πνευματικότητας να μην κατακτηθούν πάντα τέτοιες εξορμήσεις αποταμιεύουν στον κουμπαρά της ψυχής μας ένα αίσθημα χαράς, ανακούφισης και γιατί όχι ευτυχίας. Επιμένω ωστόσο ότι για να γευτεί κανείς τέτοια ένταση συναισθημάτων και ψυχικών καταστάσεων, οφείλει να πορευτεί μονάχος. (Από την Αρχαία Σπάρτη όπου η ενηλικίωση σφραγιζόταν με την μοναχική περιπέτεια επιβίωσης του νέου, τους μεσαιωνικούς ιππότες , τους μοναχούς αλλά και τους σύγχρονους υπεραθλητές ή και επαγγελματίες η απομόνωση ήταν και είναι βασικό κομμάτι της επίτευξης κάθε μεγαλειώδους πορείας.)
–Για να κατορθώσετε να υπάρξετε μοναχικά, οφείλετε να αναγνωρίσετε και να ξεπεράσετε τους προσωπικούς φόβους που σας δημιουργεί αυτή η κατάσταση.
Θεωρώ πολύ φυσιολογικό όλοι μας να είμαστε εμποτισμένοι από τον φόβο της μοναξιάς. Η κοινωνία μας έχει μάθει ότι η επιτυχία έρχεται σχεδόν πάντα μέσα από το σύνολο και την αποδοχή των πολλών. Μας έχουν μάθει να ζητάμε την παρέα για να είμαστε ασφαλείς αλλά και να προσδιοριζόμαστε. Με άλλα λόγια να χρειαζόμαστε δεκανίκια για να σταθούμε συναισθηματικά και σωματικά.
Δώστε στον εαυτό σας χρόνο. Πειραματιστείτε με τα όρια άνεσης σας, δοκιμάζοντας συνεχώς αυξανόμενους χρόνους απομόνωσης. Ένας δεκάλεπτος περίπατος στην αρχή, μισή ώρα κολύμπι την επόμενη φορά, ένα δίωρο για ένα μοναχικό καφέ την μεθεπόμενη και πάει λέγοντας.
Και κατά την διάρκεια αυτής τη δοκιμασία σημαντικό είναι να αναγνωρίσετε ότι η μοναχικότητα που βιώνεται δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο επικίνδυνη και τρομακτική, όσο σας φαινόταν στην αρχή.
–Επεκτείνεται τον χρόνο απομόνωσης σας αυξάνοντας συνεχώς τον χρόνο που μένετε μόνοι ή ακόμα αποτολμήστε μια μοναχική περιπέτεια-ταξίδι
Όλοι μας πιεζόμαστε. Όλοι μάλλον είμαστε πολυάσχολοι, με εξαιρετικά φορτωμένο πρόγραμμα. Εντούτοις αν αναγνωρίσετε οφέλη στην διαδικασία, νομίζω ότι υπάρχουν τρόποι να εντάξετε περισσότερο μοναχικό και ίσως ποιοτικότερο χρόνο στο πρόγραμμα σας.
Ένας εύκολος τρόπος είναι να επεκτείνεται λίγο τον χρόνο που αφιερώνεται σε μοναχικές δραστηριότητες που ήδη απολαμβάνετε.
Και όχι, το διάβασμα, η ακρόαση μουσικής και οι ταινίες δεν αποτελούν κομμάτι του πολύτιμου προσωπικού μας χρόνου. Αντίθετα συνθέτουν δραστηριότητες που μας αποκόπτουν από την προσωπική μας ενδοσκόπηση, καθώς το τελευταίο που κάνουμε όταν συγκεντρωνόμαστε στο γράψιμο ή τις εμπειρίες ενός άλλου ανθρώπου, είναι να αφιερώνουμε πραγματικά χρόνο στον εαυτό μας. Μάλλον είναι τρόπος να αποφύγουμε τον προσωπικό διάλογο και την αναζήτηση που αυτός συνεπάγεται.
Μια μοναχική μονοήμερη πεζοπορία, ένα μικρό ταξίδι, μια εκδρομή με τη μηχανή ή το αυτοκίνητο, μια εξόρμηση με την βάρκα για ψάρεμα ή ακόμα και μια πιο μακρινή πλεύση, θα σας ετοιμάσουν προοδευτικά για να κάνετε την συμβίωση με τον εαυτό σας λιγότερο δυσβάσταχτη , πιο δημιουργική και ενδεχομένως και πηγή χαράς.
Κινηθείτε. Είναι πηγή αναζήτηση και αυτογνωσίας. Το ταξίδεμα είναι πηγή ζωής.
–Κινητοποιείστε την ενεργή φαντασία σας.
Κι αν κάτι ταΐζει το ταξίδι, αυτό είναι η ονειροπόληση και η φαντασία. Και τι αντίδοτο που είναι η δημιουργική φαντασία στην μοναξιά και την αδράνεια;
Θυμάστε τον καιρό που ήμασταν παιδία; Ένα πλαστικό αυτοκινητάκι, ένα μικρό στρατιωτάκι ή μια κούκλα και χτίζαμε ιστορίες που κρατούσαν ώρες και πολλές φορές δεν τέλειωναν και ποτέ… Και από το τίποτα και την φαντασία μας διασκεδάζαμε και κάναμε την ζωή μας χαρούμενη. Με την φαντασία μας παίζαμε και νιώθαμε χαρούμενοι και ξέγνοιαστοι…. Γιατί ταυτόχρονα αισθανόμασταν και ασφαλείς…
Δυστυχώς μεγαλώνοντας μάλλον χάνουμε αυτές τις ποιότητες. Μόνοι με σακατεμένη φαντασία και ανασφαλείς… Χωρίς χαρά..
Κάντε ένα διάλειμμα… Καθίστε πίσω στην καρέκλα σας . Πάρτε ήρεμες ανάσες, κλείστε τα μάτια σας και ανακαλέστε στο μυαλό σας ευχάριστες εμπειρίες… Ονειρευτείτε..Day dreaming. Φτιαχτέ στο μυαλό σας μια ταινία με εσάς πρωταγωνιστές. Να έχετε την τέλεια μορφή που επιθυμείτε, να φοράτε τα ρούχα που θέλετε, να είστε με τον σύντροφο που θέλετε , να έχετε την ζωή που αξίζετε… Χαθείτε μέσα σε αυτό το αίσθημα ευφορίας που θα σας δημιουργήσει αυτή η διαδικασία…
Απολαύστε τον χρόνο που είστε μόνοι.
Όταν η ζωή σου στέλνει πορτοκάλια δεν μπορείς να φτιάξεις λεμονάδα. Η πορτοκαλάδα είναι μονόδρομος. Αν δε βρεις και λίγη βότκα έγινε η ιστορία….😎😎😜😜
Δεν μπορούμε πάντα να επιλέξουμε το πλαίσιο που μας εντάσσει η ζωή και οι καταστάσεις. Οφείλουμε όμως να είμαστε πολεμιστές. Και ευέλικτοι. Όλοι όσοι βαδίσουν πάνω σε αυτό τον μικρό μπλε πλανήτη έχουν το δικαίωμα να είναι ευτυχισμένοι. Χαρούμενοι. Και αν το ταξίδι της ζωής μας φέρνει εμπόδια εμείς οφείλουμε, ως γνήσιοι μαχητές και θαλασσοπόροι να βρίσκουμε το μονοπάτι μέσα από τα εμπόδια… Το ασφαλές πέρασμα…
Είτε έχουμε τον κύκλο σοφίας μας, είτε περπατάμε μόνοι.
Και να θυμάστε: …..«Η συζήτηση ενισχύει την κατανόηση αλλά η μοναξιά είναι το σχολείο για την ευφυΐα !». E.Gibbon
Καληνύχτα!
