Ειρήνη υμίν! Final Part!
…Ήξερες ότι τα δέντρα έχουν χτυποκάρδι; Με μικροκινήσεις των κλαδιών τους πάνω κάτω, ιδίως τις βραδινές ώρες, δημιουργούν παλμό νερού που ρέει μέσα στο σώμα τους.
Τα δέντρα μοιάζουν να μπορούν να επιβιώσουν παντού, σε οποιοδήποτε περιβάλλον από ερήμους μέχρι όχθες ποταμών, μέχρι και τις σχισμές απόκρημνων βράχων.
Μπορούμε να μάθουμε από τα δέντρα. Οποιεσδήποτε κι αν είναι οι συνθήκες γύρω μας, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να εξασφαλίσουμε την διαύγεια, την γαλήνη, την ειρήνη και την κατανόηση στην ζωή μας. Και αυτό μπορούμε να το πετύχουμε αν εκτιμήσουμε το πιο σημαντικό πράγμα που έχουμε: την ίδια μας την ύπαρξη!
…Οφείλουμε να είμαστε ευγνώμονες για κάθε μια ανάσα που παίρνουμε. Και έχουμε την υποχρέωση-αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι-να υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα του καθενός να ανασαίνει.
…Αλήθεια, πότε ήταν πραγματικά η τελευταία φορά που νιώσατε ευγνώμονες απλά και μόνο επειδή είστε ζωντανοί;
Και όχι, δεν εννοώ το να βλέπετε σκηνές καταστροφών και τηλεοπτικών θανάτων και να ευχαριστείτε γιατί είστε τυχεροί που δεν έτυχε σε εσάς το κακό. Μιλάω για το να σας βρίσκει η δύση του ήλιου πλήρως σε εγρήγορση και ζωντανούς και πραγματικά να νιώθετε ότι υπάρχετε. Και να είστε ευτυχείς για αυτό.
…Η ευγνωμοσύνη δεν είναι κάτι που θα φτιάξεις στο μυαλό σου. Δεν την σκέφτεσαι. Η ευγνωμοσύνη κατοικεί στην καρδιά σου. Την νιώθεις. Μια φωνή μέσα σου που κραυγάζει ότι είσαι εδώ και νιώθεις ότι υπάρχεις σε κάθε κύτταρο σου. Μια δύναμη ζωής που πάλλεται μέσα σου. Μια δύναμη ζωής που φωτίζεται με κάθε συνειδητή ανάσα σου.
…Όπως τόσα άλλα πράγματα στην ζωή, η ευγνωμοσύνη είναι επιλογή. Μην περιμένετε τους ευσεβείς πόθους σας να γίνουν πραγματικότητα για να είστε ευγνώμονες. Το αίσθημα γαλήνης πηγάζει από αυτό που υπάρχει αυτή την στιγμή. Όχι από αυτό που πρόκειται να γίνει. Διαλέγουμε να εκτιμήσουμε το σπίτι μας, τους αγαπημένους γύρω μας, την ίδια μας την ζωή.
Αν αποδεχτούμε, βιώσουμε και αξιολογήσουμε τα πράγματα όπως είναι, θα σταματήσουμε να επιθυμούμε διακαώς όσα δεν έχουμε.
Αν δώσουμε αξία σε κάθε αναπνοή, θα ανακαλύψουμε ότι η αναπνοή είναι η πραγματικότητα μας. Ότι η ανάσα είναι η μονάδα μέτρησης του χρόνου μας. Και ότι στην ανάσα μας μπορούμε να βρούμε αμέτρητη χαρά και ειρήνη.
…Η ειρήνη, η εσωτερική ειρήνη, αν τελικά κατακτηθεί, η αλήθεια είναι ότι μπορεί να αποδειχτεί σε πανίσχυρο όπλο. Ακόμα και στις σκληρότερες συνθήκες, στα πιο στενά κελιά και τις πιο φασιστικές επιβολές εκπέμπει σαν φάρος θετικότητας.
Ακόμα κι αν δεν μπορούμε να αποδράσουμε από τις προσωπικές μας φυλακές, μπορούμε να επιλέξουμε να συνδεθούμε με την ειρήνη, την αγάπη και τον αυτοσεβασμό. Και πολλές φορές το να χεις επιλογή είναι από μόνο του αρκετά απελευθερωτικό.
Με αυτό τον τρόπο ανακαλύπτεις ότι έχεις περισσότερο δύναμη από ότι πιστεύεις. Και ότι αν δεν μπορείς να αλλάξεις τις συνθήκες που επικρατούν γύρω σου, μπορείς να αλλάξεις εσύ. Και να μεταμορφωθείς από ένα αβοήθητο άνθρωπο σε μια πηγή εσωτερικής δύναμης.
…Ανεξάρτητα από τις συνθήκες που βρισκόμαστε, χρειάζεται να δημιουργήσουμε την δική μας αίσθηση ελευθερίας. Οι ζωές μας δεν είναι τέλειες. Όλοι ωστόσο μπορούμε να καλλιεργήσουμε και τελικά να νιώσουμε την ειρήνη μέσα μας. Είναι καθαρά θέμα επιλογής.
Και ένας κόσμος ειρήνης ξεκινά στον πυρήνα του εσωτερικού μας κόσμου. Στο κέντρο μας.
Φανταστείτε ένα τοίχο από τούβλα. Αρκεί ένα ραγισμένο τούβλο, ένα ελάττωμα σε ένα από αυτά για να υπονομευτεί η δομική αντοχή του.
Το ίδιο ισχύει και στην κοινωνία μας. Αρκεί λίγοι μόνο να αποφασίσουν να είναι ασεβείς και αγενείς και οι ριπές αυτής της επιλογής θα απλωθούν σε όλο το σύνολο σταδιακά.
Ευτυχώς όμως είναι αληθές και το αντίθετο. Αν βρούμε ειρήνη μέσα μας, σε πρώτη φάση θα αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε και δρούμε ως άτομα. Σε δεύτερο χρόνο οι ακτίνες της δική μας θετικότητας θα επεκταθούν προς όλες τις κατευθύνσεις. Και οι δράσεις μας θα συνδυαστούν με τις δράσεις των άλλων, με αποτέλεσμα την εδραίωση της γαλήνης σε ευρύτερο επίπεδο.
…Η πραγματικότητα είναι ότι μεγαλώνουμε μαθαίνοντας να ξεχωρίζουμε τους εαυτού μας από τους άλλους. Μαθαίνουμε από την παιδική μας ηλικία τις διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους-διαφορές κουλτούρας, γλώσσας, χρώματος δέρματος-.
Και προφανώς υπάρχουν διακριτές διαφορές μεταξύ μας. Όλοι μας όμως μοιραζόμαστε το ίδιο σύνολο θεμελιωδών αναγκών, με κυρίαρχη την ανάγκη της παρουσίας της Ησυχίας μέσα μας.
Οι ζωές μας δείχνουν να είναι εξαιρετικά θορυβώδεις και διασπαστικές, αλλά σίγουρα υπάρχουν τρόποι να ανακαλύψεις το κέντρο σου και την Ειρήνη. Αντί να συγκεντρωνόμαστε λοιπόν στην ικανότητα και τα αγαθά που μας λείπουν, αντί να παλεύουμε για ουτοπικούς στόχους, πρέπει να συγκεντρωθούμε στα θετικά πράγματα που ήδη υπάρχουν στην ζωή μας. Να κάνουμε την προσπάθεια να σβήσουμε τον εσωτερικό και εξωτερικό θόρυβο που μας κατακλύζει. Αν στραφούμε μέσα μας για να βρούμε την έμπνευση και τη ισχύ της Ειρήνης ίσως μπορούμε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο για όλους, τούβλο- τούβλο, κομμάτι- κομμάτι, άνθρωπο-άνθρωπο!
….Μπορεί το χώμα που πατάει η καρδιά μας να δείχνει σε αγρανάπαυση, αλλά σίγουρα κρύβει μέσα του έναν εύφορο κόσμο με απίστευτες προοπτικές. Και η Ειρήνη είναι μια από αυτές. Απλά διαλέξτε την. Αφήστε την να ανθίσει.
Tip: Ο Ιησούς, ένας από τους μεγαλύτερους αν μη τι άλλο ρήτορες της ιστορίας, με την απίστευτη ικανότητα του να συνθέτει παραβολές και να χειρίζεται τον λόγο αλλά και το συναίσθημα των γύρω του, είχε επιλέξει ως κύριο χαιρετισμό που απεύθυνε μόνο δύο λέξεις: Ειρήνη υμίν… !!!😎😎
Καλήνυχτα!
