Διαμαντάκι στην Αιγαία…

Κάποιος μου έγραψε ότι πια δεν γράφω λογοτεχνικά. Ότι δεν το ‘χω.

Ότι γράφω μόνο για “τεχνικά”, εύκολα θέματα…Ότι γενικά δεν ….

Για να δούμε λοιπόν:( H περίληψη ενός διηγήματος, που αναγκάστηκα να σκαρφιστώ σε πολύ λίγο χρόνο)

….Στο βασίλειο της ατρόμητης εξερεύνησης, μια μεγάλη περιπέτεια ξεδιπλώθηκε – μια ιστορία ανακάλυψης, ρομαντισμού και σαγηνευτικής γοητείας, στα όρια του ελληνικού νησιού της Αιγαίας. Με ένα πνεύμα που φλέγεται από την περιπλάνηση και μια καρδιά ανοιχτή στα μυστήρια του αγνώστου, οι πρωταγωνιστές μας ξεκίνησαν ένα παράλληλο ταξίδι που θα άλλαζε για πάντα τη ζωή τους…

Η “Αυρα”, είναι ένα κλασσικό νορβηγικό σκαρί του 92, σχεδόν 40 πόδια, με φιλόξενο κατάστρωμα και σκαρί φτιαγμένο για ατελείωτες και μακρινές πλεύσεις. Πόθος από παλαιά, αποκτήθηκε με πολλές στερήσεις και κόπους. Με οδηγό το κομψό και καλοτάξιδο αυτό σκάφος, την “Αυρα”, το σκάφος της επιλογής του, έβαλε πλώρη για να διασχίσει την ταραγμένη Μεσόγειο Θάλασσα.

Κάθε κύμα που χτυπούσε στην πλώρη αντηχούσε την υπόσχεση για αχαρτογράφητα εδάφη και κρυμμένους θησαυρούς που περίμεναν να ανακαλυφθούν. Από την αρχή, η μοίρα φάνηκε να παίζει τα ρέστα της, ενορχηστρώνοντας μια συνάντηση που θα διαμόρφωνε την πορεία του ταξιδιού του. …

Στο χρυσό λυκόφως ενός ηλιοβασιλέματος, βρέθηκε μαγεμένος από την παρουσία ενός άλλου ταξιδιώτη – ενός συγγενικού πνεύματος με το όνομα Έλενα, ενός μαγικού πλάσματος που τα μάτια της είχαν ένα βάθος που καθρέφτιζε τα γαλάζια νερά που τους περιέβαλλαν, και το γέλιο της χόρευε στον άνεμο, αιχμαλωτίζοντας την καρδιά του.

Καθώς η ομορφιά της Αιγαίας ξεδιπλώνονταν μπροστά τους, το ίδιο συνέβαινε και με την ιστορία της αγάπης τους. Ανάμεσα στους αδάμαστους βράχους και τους απομονωμένους όρμους, η σχέση τους μεγάλωσε σαν ένα ντελικάτο άνθος, που τρεφόταν από τη μαγεία του νησιού.

Εξερεύνησαν μαζί, χέρι-χέρι, με τα βήματά τους να διαγράφουν ένα μονοπάτι ανάμεσα σε ελαιώνες και αρχαία ερείπια, όπου οι ψίθυροι ξεχασμένων πολιτισμών ψιθύριζαν ιστορίες μύθου και θρύλου.

Κάθε στιγμή που περνούσαν μαζί ήταν ένας κλεμμένος θησαυρός, τον οποίο αγαπούσαν με φόντο τις ηλιόλουστες παραλίες και τα φεγγαρόλουτρα. Το νησί έμοιαζε να συνωμοτεί υπέρ τους, δημιουργώντας το τέλειο σκηνικό για κλεμμένα φιλιά, κοινά όνειρα και υποσχέσεις που ψιθυρίζονταν κάτω από τον έναστρο ουρανό. …

Αλλά όπως όλες οι ιστορίες αγάπης, ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσουν την Αιγαία. Και την ίδια στιγμή, ο ένας τον άλλο. Το νησί, θα έμενε για πάντα χαραγμένο στις αναμνήσεις τους, και θα γινόταν ο καταλύτης για τα ατομικά, μελλοντικά τους ταξίδια. …

Ωστόσο, η μοίρα τους επιφύλασσε μια ακόμη έκπληξη – μια ανατροπή που θα επανένωνε τις καρδιές τους και θα έφερνε την ιστορία τους σε ένα χαρούμενο κρεσέντο. Την ώρα που ετοιμάζονταν, να μαζέψει τους κάβους και να σαλπάρει, αφήνοντας πίσω το λιμάνι που τόσο αγάπησε, η Έλενα εμφανίστηκε στην ακτή, ένα όραμα λαμπρής ευτυχίας. Τα μάτια τους συναντήθηκαν και εκείνη τη στιγμή ήξεραν ότι το ταξίδι τους δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί. …

Με ένα άλμα πίστης, η Έλενα επιβιβάστηκε στην “Αυρα”, ακολουθώντας τον αγαπημένο της εξερευνητή σε ένα ακόμα σκέλος της οδύσσειας τους. Μαζί, έπλευσαν προς τον ορίζοντα, αγκαλιάζοντας τις απεριόριστες περιπέτειες που τους περίμεναν πέρα από τις ακτές της Αιγαίας. Η αγάπη τους, ενισχυμένη από την ομορφιά του νησιού, άνθισε σε έναν ισόβιο δεσμό, καθώς πλεύριζαν καταφύγια σε αχαρτογράφητα νερά, ανακάλυπταν απομακρυσμένα νησιά και σφυρηλάτησαν αναμνήσεις που θα έμπαιναν στο μωσαϊκό της κοινής τους ύπαρξης.

Και έτσι, η ιστορία τους βρήκε το αίσιο τέλος της – μια απόδειξη της μεταμορφωτικής δύναμης της αγάπης και του αδάμαστου πνεύματος της εξερεύνησης. Καθώς έπλεαν προς το ηλιοβασίλεμα, χέρι-χέρι, με τις καρδιές τους για πάντα δεμένες, ήξεραν ότι η Αιγαία, με τη διαχρονική γοητεία της, θα κρατούσε για πάντα μια ιερή θέση στις ψυχές τους. …

Η ιστορία τους, που θα διηγούνταν και θα ξαναδιηγούνταν, θα γινόταν ένας μύθος αγάπης και περιπέτειας, εμπνέοντας άλλους να ξεκινήσουν τα δικά τους ταξίδια αυτογνωσίας και σύνδεσης.

Γιατί η Αιγαία δεν ήταν απλώς ένα νησί – ήταν ένας καταλύτης, ένας φάρος γοητείας που άναψε τις καρδιές τους, οδηγώντας τους για πάντα σε μια ζωή γεμάτη αγάπη, θαύματα και την αδιάκοπη αναζήτηση γαλάζιων, μακρινών οριζόντων.

Καληνύχτα!

Υ.Γ: Γατάκι 😎😎😎😎!

Nightcallers.gr

manos

Σκέψεις, ερωτήσεις,αγωνίες ,προσωπικές αναζητήσεις την ώρα που όλα τα σημαντικά δείχνουν να κάνουν παύση.... Θέλουμε να ελπίζουμε πως μέσα από τις δικές μας θεωρήσεις ,θα βρείτε και εσείς αφορμές και απαντήσεις στα διλήμματα του προσωπικού σας μονοπατιού.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *