Έχετε πέσει ποτέ από ένα πεφταστέρι;

Έχετε πέσει ποτέ από ένα πεφταστέρι;

Σίγουρα θα σας έχει συμβεί …ξαπλωμένοι , βράδυ στην βεράντα, στην ακρογιαλιά, σε ένα παγκάκι και να χαζεύετε χαλαρά τον βραδινό ουρανό… Και ξαφνικά εκεί στο βάθος… μια φωτεινή γραμμή  σε όλο το μήκος του θόλου, μέχρι το χάσιμο του ορίζοντα…

Και από το πουθενά, ακούγεται μέσα στο μυαλό σας η φωνή του πατέρα ή της μητέρας, που από παιδί ακόμα σας παρότρυνε: Κάνε μια ευχή τώρα!!!

…Πόσα αστέρια… πόσες  ευχές..Και πόσα άτσαλες πτώσεις όταν έρχεται το πέσιμο από το αστέρι που επέλεξα να ανεβώ και η ματαίωση της ευχής… Και μερικά από τα πεσίματα αυτά, φορές φορές είναι από αυτά που αφήνουν μόνιμες ουλές…

Η απογοήτευση κάποιες στιγμές ήταν πολύ βαριά… Και ανάλογη με την πίστη που είχα επενδύσει στην ευχή… Και έπειτα ακολουθούσαν μέρες ιδίως στα εφηβικά και νεανικά χρόνια που η καρδία ήταν σαν Δεκέμβριος… Το κεφάλι κάτω, τα φτερά κομμένα, αρκετές φορές μάτια βουρκωμένα που τα σκούπιζα με το απομέσα μανίκι γιατί οι άντρες δεν κλαίνε… μέχρι να ξαναφορτίσει η μπαταρία της ελπίδας και να δω το επόμενο αστέρι να πέφτει…

Τα χρόνια πέρασαν και εγώ πρέπει να έχω σπαταλήσει έναν γαλαξία από  ευχές που δεν πραγματοποιήθηκαν… Παρόλα αυτά, όσο κι αν μεγάλωνα επέμενα, γιατί ταυτόχρονα, με τα χρόνια που περνούσαν, ανακάλυψα ότι όσο και να πονάει  πρέπει να επιμένεις να κάνεις  κάτι στο οποίο είσαι καλός… Και εγώ έγινα πολύ καλός στο να πιστεύω…

Υπήρξαν φορές που κάθε τομέας της ζωής  φαινόταν τέλειος, όλα όπως τα είχα επιθυμήσει, δεν υπήρχε πόνος για μένα και πίστευα στο για πάντα και ότι θα συνέχιζε η ζωή μου σε αυτή την πορεία.

Και ξαφνικά, μερικές φορές η ανατροπή, το ξάφνιασμα και η ουλή από το πέσιμο…

Και όταν αυτό άρχισε να γίνεται σχεδόν συνήθεια, μπήκα στην εποχή που πίστεψα ότι ο παράδεισος ήταν υπερτιμημένος… Και για ένα διάστημα σταμάτησα να κοιτάζω στον ουρανό, γιατί φοβόμουν μην δω κάποιο αστέρι που πέφτει και πάλι ευχηθώ και πάλι πιστέψω με όλη μου την καρδία, και στο τέλος απλά προσθέσω μια ακόμα ουλή…

Τις περιόδους αυτές της ζωής τις χαρακτηρίζω ως διακοπές ψυχής… Εκεί όπου όλα γίνονται μηχανικά. Εισπνοή, εκπνοή, δουλειά, σπίτι… Αυτά! Τα βασικά και μόνο. Καμία εσωτερικότητα, καμία  ιδιαίτερη ανάγκη και σίγουρα καμία ευχή ή πίστη σε οτιδήποτε.

Στο βάθος της ύπαρξης μου ωστόσο υπήρχαν πυρήνες αντίστασης… Πυρήνες που καλούσαν να συνεχίσω να πιστεύω αλλά δεν μου έδειχναν το που και το πώς…

Σε μένα  λοιπόν, δύο πράγματα με τράβηξαν από το βυθό προς την επιφάνεια και ακόμα πιο ψηλά σε καινούργια αστέρια και νέους ορίζοντες..…

Το πρώτο ήταν και είναι οι αναμνήσεις… Οι αναμνήσεις ανακαλούν τις στιγμές. Οι αναμνήσεις φέρνουν πίσω στην οθόνη του μυαλού τις ευχές… Στο τέλος οι αναμνήσεις σε φέρνουν πίσω στο σπίτι. Εκεί που ανήκεις και στο πως πρέπει να είσαι. Στην αλήθεια σου…

Ανακαλώντας λοιπόν μνήμες, διαπίστωσα ότι το βασικό μου πρόβλημα δεν ήταν το τι ευχόμουν, αλλά οι εικόνες, οι πνευματικές φωτογραφίες που δημιουργούσα στο μυαλό μου, οι οποίες δεν ήταν αυτές που θα  έπρεπε για να στηρίξουν την ευχή που είχα κάνει. Πχ είναι σαν κάποιος να εύχεται να έχει πολλά χρήματα, αλλά η  εικόνα που να δημιουργεί να αφορά τα χρήματα και όχι το πώς, πρέπει να είναι αυτός ως άνθρωπος για να υποστηρίξει αυτή την εικόνα. Υπάρχει σαφής διαφορά. Και πιστέψτε με παίζει καταλυτικό ρόλο.

Νομίζω ότι το μυστικό της επιτυχίας  σε σχέση με το πώς πιστεύουμε και στο πως ευχόμαστε έχει να κάνει με το ότι πρέπει να ξεκινάμε από το τέλος. Αν ευχηθείτε για επιτυχία, μάλλον δεν θα την έχετε. Αν όμως ευχηθείτε να είστε ο άνθρωπος που αξίζει αυτή την ευτυχία,τότε θα έχετε πολύ πιο ακριβή στόχο και προορισμό και στο τέλος είναι εξαιρετικά δύσκολο να μην τα καταφέρετε.

Ο τελικός προορισμός μας στην ζωή είναι εφικτός μόνο όταν  η πνευματική μας εικόνα το υποστηρίζει. Αν η εικόνα που διατηρείται είναι  αυτή ενός ταλαιπωρημένου ανθρώπου, που δεν αξίζει καμία καλύτερη τύχη και που σηκώνει τα χέρια του ψηλά για να πέσει από τον ουρανό η οποία ευχή… λυπάμαι δεν θα δουλέψει..Δεν αρκεί πχ να φανταστείτε ότι έχετε πολλά χρήματα..Η εικόνα που πρέπει να κτίσετε είναι ενός εκατομμυριούχου με συγκεκριμένη προσωπικότητα και συμπεριφορές. Δεν αρκεί να φανταστείτε την τέλεια σύντροφο. Πρέπει να χτίσετε την εσωτερική εικόνα ενός ανθρώπου ο οποίος μπορεί να έχει αυτή την σύντροφο… Και πάει λέγοντας.

Στην ουσία η ευχή και η πίστη σε αυτή, δεν αλλάζει τα πράγματα και τις συνθήκες. Η πίστη και η ευχή θα πρέπει να αλλάξουν εσάς. Και εσείς είστε αυτοί που θα ξαναδώσουν μια νέα μορφή στα πράγματα και τις συνθήκες.

Οι ευκαιρίες που προσελκύετε, είναι αυτές  με τις οποίες ουσιαστικά βρίσκεστε στην ίδια συχνότητα.

Επομένως επιλέξτε ποιος θέλετε να είστε. Και υπηρετήστε την σωστή εικόνα  με συνέπεια και με όλες τις δυνάμεις σας. Δεν εννοώ να προσποιηθείτε ότι είστε κάποιος άλλος μέχρι να γίνει κάτι διαφορετικό στη ζωή σας. Εννοώ ότι πρέπει να αφήσετε πίσω τον παλιό σας εαυτό σας και να αγκαλιάσετε τον νέο. Να γίνετε ο άνθρωπος που θέλετε να είστε. Και δεν έχετε την ανάγκη να πάρετε άδεια από κανένα για να κάνετε κάτι τέτοιο. Απλά αφήστε τα μέλλον να έρθει στο παρόν σας.

Το ερώτημα που ακούω να έρχεται προς τα εδώ είναι πως αλλάζω την πνευματική μου εικόνα;

Θεωρώ ότι υπάρχουν αρκετοί τρόποι, αλλά μάλλον όλοι είναι λίγο άβολοι. Όχι δύσκολοι… Άβολοι. Περιλαμβάνει αλλαγές στον τρόπο που μιλάμε, που περπατάμε, που σκεφτόμαστε, που περνάμε τον ελεύθερο χρόνο μας και πολλά άλλα παρόμοια. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια εσωτερική αλλαγή και όχι για προσπάθεια να εξαπατήσουμε τους άλλους αλλά κυρίως τον εαυτό μας ότι είμαστε κάτι που δεν υφίσταται.

Οπότε  οφείλετε να γίνετε πολύ συγκεκριμένοι. Γράφτε σε ένα σημειωματάριο τις αλλαγές που θέλετε να γίνουν προκειμένου να μην πάει  χαμένο το πεφταστέρι και δεσμευτείτε στον εαυτό σας να τις κάνετε αληθινές. Και μόλις ολοκληρώσετε την καταγραφή  με την μεγαλύτερη δυνατή λεπτομέρεια, σταθείτε απέναντι από ένα καθρέφτη και διαβάστε φωναχτά στον εαυτό σας όλα αυτά που έχει επιλέξει να γίνουν.

Στην ουσία τα πάντα θα πρέπει να δίνουν απάντηση στην παρακάτω ερώτηση:

Πως μπορώ να φέρω αυτό το μέλλον που ονειρεύομαι στο παρόν μου; Τι χρειάζεται να αλλάξω από αύτη την στιγμή κιόλας ώστε να βρεθώ λίγο πιο κοντά στην κατάσταση την οποία περικλείει η ευχή μου;

Κοιτάζοντας πίσω νομίζω ότι οι παραπάνω αλλαγές  βοηθούν σημαντικά το να μετατρέψουν την ιστορία ενός ανθρώπου που πάντα φοβόταν πραγματικά να πετάξει στην ιστορία ενός ανθρώπου που  ποτέ δεν χρειάστηκε να προσγειωθεί .

…Το δεύτερο πράγμα που μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο, στο αν μια ευχή θα γίνει πραγματικότητα, είναι ο άνθρωπος με τον οποίο μοιράζεστε το ταξίδι της ζωής…  

Αν είσαι τυχερός… «She acts like summer and walks like rain, reminds me that there is time to change»… αλλά αυτό υποθέτω ότι είναι ένα άλλο θέμα, για ένα άλλο post…😎😎😘😘

Το να εύχεσαι και να πιστεύεις λοιπόν μπορεί μερικές φορές να σε οδηγήσει σε πτώσεις και πληγές που αφήνουν ουλές…

Τις περισσότερες φορές ωστόσο θεραπεύει. Και αν και εσείς είστε τόσο καλοί ώστε να κρατάτε την πίστη ζωντανή μέσα σας, μην σταματάτε να εύχεστε και να πιστεύετε… Νομίζω ότι είναι από τα λίγα πράγματα  που μας κρατάνε ζωντανούς και κάνουν την ζωή να προοδεύει…

Καληνύχτα!

nightcallers.gr